Zij gaat terug naar de winkel, was de zin die ze in haar lesboek las. Met grote vragende ogen.Zij doet ijverig haar best om het Nederlands onder de knie te krijgen en elke week merk ik dat ze al wat meer kan verstaan. Maar het is erg moeilijk om dingen voor haar te vertalen. Ze spreekt geen enkele taal die ik ook ken.
Dus spreken we gebarentaal. Regelmatig voer ik toneelstukjes voor haar op.
Naar de winkel, dat lukte nog wel.
Terug naar de winkel, ook. Eerst heen lopen, dan terug.
Maar ze gaat?
Gaat is lopen? vroeg ze me.
Nee, gaat is anders dan lopen.
Gaat is fietsen?
Nee, gaat kan lopend of fietsend of met de auto.
Maar hoe beeld je gaat uit?
En hoe leer je iemand om het woord gaat correct te gebruiken?
Dat zijn dan van die vragen waar ik me dagenlang het hoofd over kan breken.
En dan hebben we het nog niet over het woordje er dat wij overal tussendoor garneren. Wat betekent er nou precies en hoe laat je dat zien?
Pfff, mijn taal lijkt steeds moeilijker te worden.
Hoe moeilijk moet dat dan zijn voor haar?
Praten beetje, schrijven moeilijk, zegt ze.
Maar ze slaat er zich dapper doorheen.
